Urodzony w 1933 roku w Dębicy Krzysztof Penderecki zaczął komponować, gdy miał osiem lat - grał na fortepianie i skrzypcach. W 1958 roku ukończył studia kompozytorskie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (dzisiejszej Akademii Muzycznej) w Krakowie. W wieku zaledwie 25 lat został asystentem przy Katedrze Kompozycji S. Wiechowicza. W latach 1966-68 Penderecki wykładał w niemieckiej Volkwang Hochschule für Musik w Essen.
Nie żyje Krzysztof Penderecki. Wspominamy wizytę w domu i ogrodzie kompozytora w Lusławicach
Pierwszy publiczny występ Pendereckiego odbył się w 1959 roku na Festiwalu Warszawska Jesień. Publiczność usłyszała "Strofy", jeden z trzech utworów, za które kompozytor otrzymał pierwsze nagrody na II Ogólnopolskim Konkursie dla Młodych Kompozytorów ZKP.
Penderecki szybko zaczął zyskiwać międzynarodową sławę jako kompozytor i awangardowy muzyk. Ceniono go szczególnie za wykorzystanie sonoryzmu - niekonwencjonalnych, bardzo efektownych technik wydobywania dźwięku z tradycyjnych instrumentów, które usłyszeć można np. w jednym z najsławniejszych utworów Pendereckiego "Tren - ofiarom Hiroszimy".
Penderecki otrzymał za swoją pracę szereg prestiżowych nagród, w tym dwukrotnie Prix Italia: w 1967 i 1968 roku, oraz czterokrotnie Nagrodę Grammy: w 1988, 1999 (dwie) i 2017 roku. Szereg uczelni wyższych w Europie i Stanach Zjednoczonych przyznało mu tytuł doctora honoris causa. Penderecki posiadał honorowe obywatelstwo Bydgoszczy i był honorowym prezesem Związku Kompozytorów Polskich. Otrzymał szereg odznaczeń państwowych. Jest kawalerem najwyższego polskiego odznaczenia, Orderu Orła Białego.