Sporządzony po łacinie królewski dokument pozwalał na lokowanie miasta na prawie niemieckim, z władzą sądową wójtowsko-ławniczą i samorządem. Zgodnie ze stosowaną zasadą mieszczanie poddani zostali władzy samorządu, na którego czele stał dziedziczny wójt. Zniesiona zaś została w stosunku do nich bezpośrednia podległość urzędnikom państwowym.
Akt lokacyjny Tarnowa wzorowany był na prawie królewskiego stołecznego miasta Krakowa. Co ważne, na prawo niemieckie przeniesiony został nie tylko Tarnów, ale także przysiółki oraz wsie znajdujące się w jego obwodzie.