Wybrane filmy, fotografie, spacery i obiekty Krzysztofa Maniaka z lat 2016-2019 - wernisaż wystawy w BWA [ZDJĘCIA]

Fot:Przemysław Sroka

w programie:

9.11 (sobota) i 16.11 (sobota), g. 10.00 / Małe BWA na wystawie – warsztaty dla dzieci, prowadzenie: Aleksandra Kubisztal, Krzysztof Maniak / obowiązują zapisy: [email protected]

20.11 (środa), g. 18.00 / O źródłach refleksji klimatycznej w polskiej sztuce – wykład Magdaleny Worłowskiej / Festiwal Sztuki ArtFest

23.11 (sobota), g. 17.00 / finisaż: oprowadzanie kuratorskie, czytanie w sianie / czyta: Andrzej Chyra / Festiwal Sztuki ArtFest

24.11 (niedziela) / finisaż: wycieczka z artystą do lasu w Tuchowie / Festiwal Sztuki ArtFest

Prace Krzysztofa Maniaka powstają podczas wędrówek po lasach, łąkach i wzgórzach w Tuchowie (województwo małopolskie, powiat tarnowski), gdzie artysta mieszka i tworzy. Miejsca te są zarówno tłem dla jego działań, jak i dostarczają budulca do tymczasowych instalacji oraz rekwizytów użytych w performansach.

 

Przez ostatnią dekadę Maniak zrealizował setki interwencji, działań na obiektach i akcji: od prostych performansów (wydeptywanie ścieżek, przeciskanie się przez krzaki tarnin, mierzenie odstępów między drzewami za pomocą własnego ciała etc.) po bardziej rozbudowane, wieloetapowe działania (np. ze znalezionymi kośćmi sarny, zakończone ich pochówkiem – Bez tytułu, Sarna, 2017-2018).

 

Na wystawie prezentowane są różne formy dokumentowania zdarzeń mających miejsce w Tuchowie, m. in. fotografia (podsumowująca i zamykająca proces), film (uzupełniony o tekst literacki i spacer), destrukt po działaniach międzygatunkowych, performans (zakopywanie obiektu), przeniesienie w skali 1:1 „scenografii” z parceli należącej do artysty (stogi siana). Status tych elementów na wystawie jest niejednoznaczny, nie wszystkie z nich można zdefiniować jak autonomiczne dzieła sztuki; nie powstałyby jednak, gdyby nie artystyczna rama działań Krzysztofa Maniaka. Są to obiekty „towarzyszące” i „sąsiadujące”. Razem tworzą nową instalację – wypowiedź o konstruowaniu natury, niemożności wyjścia poza antropogeniczny pejzaż.

 

Maniak testował dotychczas wiele różnych, nieraz złożonych, form dokumentowania swoich działań – od fotografii i filmu przez rysunek i rzeźbę do łączonych intermedialnych utworów. Towarzyszyły im również prezentacje znalezionych, zmodyfikowanych obiektów oraz literackie teksty, wprowadzające elementy fikcyjne i konfabulacje. Dokumentacja nie pełni tu wyłącznie roli pomocniczej, odsyłając widza do „prawdziwego doświadczenia”. Przeciwnie, sztuczność dokumentacji podkreśla, jak bardzo zainscenizowana i sfabrykowana jest sama natura.

 

Każde z ćwiczeń wykonywanych przez Maniaka w środowisku pozamiejskim ukazuje, z humorystyczną dosłownością, „sztuczność” natury: jako pojęcia, bytu i doświadczenia. Natura jest „redagowana” (tak dalece, że niewiele pozostało z „oryginalnego” tekstu, poza pojedynczymi literami, tworzącymi dziś zupełnie nowe słowa), stając się takimi konstruktami jak bukiet polnych kwiatów w wazonie, pole pszenicy czy sosnowy las gospodarczy. Natura nie jest już (czy też raczej nigdy nie była) czymś zewnętrznym wobec człowieka – idealnym, szlachetnym i wzbogacającym duchowo jednostkę „tłem”. Granice pomiędzy mrowiskiem, polem tarnin i hałdą górniczą są tragicznie i groteskowo nieostre. Wystawa Wybrane filmy, fotografie, spacery i obiekty Krzysztofa Maniaka z lat 2016-2019 opowiada, za pomocą kilku skromnych wypowiedzi artystycznych, o odtwarzaniu procesów „produkcji natury”, w czasach po końcu natury.

 

 

oprawa graficzna: Kaja Gliwa

 

 

Wystawa jest nagrodą w konkursie „Salon Wiosenny” organizowanym przez BWA Tarnów.

 

Książka towarzysząca wystawie została przygotowana w ramach stypendium artystycznego przyznanego przez Gminę Miasta Tarnowa.

 

partnerzy:

Ergo Hestia / Artystyczna Podróż Hestii, Galeria Bielska BWA, Urząd Miasta Tuchów

 

projekt realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego